Kilo almak - vermek

Önceleri, sanırım meseleye biraz tek taraflı bakmışım. Bu konuda bir önceki yazımın başlığı "Kilo vermek"ti. Oysa fark ettim ki, dengenin iki yanına birden bakmak gerekir. Dengenin ortasında ise her zamanki gibi KABUL ve SEVGİ var.

Unutmuşum, bu vücudu benim seçtiğimi, yaşamam gerekenleri yaşamak için. Dersimi anlamam için en uygun olan vücut budur. "Bir şeyi sevmeden dönüştüremezsin." demişti Yasemin Conker bir çalışma esnasında... Oysa ben, vücudumu tam olduğu hali ile sevmeden onu dönüştürme yoluna çıkarmışım sık sık. Bunun için de pek çok kalkan kullanmışım
- Fazla kilo sağlıklı değildir. (sağlığını kaybetme korkusu)
- Çok kilolu olursam, çocuğum benden utanır. (beğenilmeme, sevilmeme)
- Hayatımı sürdürürken zorlanırım. (Hayat zordur bilinçaltı kaydı)
falan, filan...

Diyemezmişim kendime, "Ben kendimi bu şekilde beğenmiyorum" diye, "Bu şekilde kendimi sevmiyorum, sevilmeye layık bulmuyorum." diye.

Ben kendimi tam olduğum halimle KABUL etmeyi başlatıyorum.
Ben kendi vücudumu sevmeyi başlatıyorum.
Ben kendimi tam olduğum halimle KABUL ediyorum.

Ben dengenin bir ucundan diğerine kaymayı bırakıyorum.
Güç ile, çaba ile oldurmaya çalışmayı bırakıyorum.

Ben duruyorum ve OL'AN'ı tam olduğu hali ile karşılıyorum.