"Yaniii, iyi insanları görmeyi-bulmayı-karşılaşmayı istedin mi; buluyor, görüyor ve karşılaşıyorsun."
Hoşuma gitmedi mi? Gitti, ama fazla da düşünmedim üstüne... Sonra sabah rutini içinde Facebook'a girdim, neler var diye bakınırken bu defa şuna benzer bir sözle karşılaştım:
"İnsanoğlu nedense kötü şeylere hemen inanır da, iyi bir şey duydu mu, şüpheci yaklaşır olaya..."
Şöyle bir durakladım, hafifçe dürttü konu beni... Yine de tam manası ile gündeme giremedi... Taaa ki, Hayalkurdum'da kitapları karıştırmaya başlayana kadar...
Karıştırdığım raf, benim tarz kitapların çocuk versiyonlarının bulunduğu "spirituel raf". Kitabın adı: Düşünüyorum, Öyleyse Varım!, yazarlar Louise L. Hay ve Kristina Tracy... Çocuklara olumlu düşünmenin gücünü öğretmek amacı ile hazırlanmış tatlı bir kitap... İlk sayfayı çevirdim ve karşıma şu cümle çıktı:
POZİTİF ŞEYLER OLUR!
Evet yaaaa, OLur... Her zaman olur... Şu anda yaşadığımız AN'a geldiysek, kim bilir ne kadar çok iyi şey OLdu da geldik... Arkadaşlarımız var, onlar da İYİ insanlar, olmasalar onlara arkadaş demezdik...
Evet, hayatımızda bazen "tatsız" olarak nitelendireceğimiz şeyler oluyor, ama bir DOLU da İYİ şey oluyor... Bunları neden sıradan sayıyoruz? Bunları da sayalım... Hatta iyi şeyleri SIRADAN sayabildiğimiz için de mutlu olalım... Polyanna'cılık mı bu? OLsun, bu bizi daha mutlu biri yapıyorsa neden Polyanna olmayalım? Şimdiye kadar hep Calimero (Hani şu "ama bu haksızlık, öyle değil mi?" diye soran siyah civciv) olduk da ne oldu?
YanıtlaSilMerhaba,
Kötü ve olumsuzun gideri cok! En yüksek medeniyetlerin de bu yüzden denize gömüldügünü düsünüyorum. Konu ciddi:-)
Daha cok yazar misin? Okuyunca iyi oluyor:-)Bu güzel yazin sayesinde yarindan itibaren hem kendimde hem is yerimde bir akim baslayacak: Iyi olandan bahsedelim. Iyi olani farkedelim.
Sana tesekkür ederim!
Sevgiyle,
Özlem
Bizden size bir not: Bizim ögrencilerimiz her ders sonu mini kartlara feedback yaziyorlar, ders ve kendi calisma halleri üzerine fikirlerini bildiriyorlar. Söyle bir standart cümlemiz de var: Ben kendimi övüyorum, cünkü...
Ben de sana teşekkür ederim Özlem... Fark ettikçe yazmaya çalışıyorum. Yeni işim çok vaktimi alıyor, ama artık adapte olmaya başladım sanırım, yazılar ufaktan artmaya başladı.
SilEn son "Tanrı Tebdil-i Kıyafet Gezer"i okudum, orada da şöyle bir uygulama vardı: Her akşam o gün kendinle gurur duyduğun 3 şeyi yazmak. Benim de aklımda o kaldı, yapsam diye. Ama hayata geçiremedim. İyi şeyler, daha çok akılda kalmayı hak ediyor.