unutkanlık

Her konuda olduğu gibi unutkanlık konusunda bile bir seçim, bir öz olduğunu düşünmeye başladım. Bir insan bazı şeyleri unutabilir, hatta herşeyi de unutabilir, önemli olan bu unutmaya karşı ortaya çıkan durum. Bu konuyla ilgili 2 fıkra geliyor aklıma, özet geçeceğim.
İlki oldukça negatif:
Nuriye ile Huriye teyzeler, arkadaşları Düriye teyzeyi ziyarete giderler. Düriye teyze ikram ettiğini unutup unutup tam 3 defa kahve ikram eder misafirlerine. Nuriye ile Huriye teyzeler ise evden çıktıklarında Düriye'nin iyice yaşlandığını, kendilerine kahve ikram etmeyi bile unuttuğunu söylerler.
İkincisi ile pozitif:
80 yaşında bir dede ile evlenen genç kıza aşk hayatı sorulduğunda çok mutlu olduğu ortaya çıkar. Dedemiz kocalık görevini yaptığını unutup unutup tüm gece aynı görevi ifa etmektedir.
Ne sıklıkta ya da ne kadar vahim unuttuğunuz değil de neyi unutmayı seçtiğinizle ilgileniyorum. Eğer mutlaka birşeyleri unutacaksam, bunlar tercihen kötü anılar olmalı sanırım. Böylece ömür boyu sadece iyi şeyler yaşamı olmaz mı insan?