Utanmak

Reader (Okuyucu)'ı izledim biraz önce, yeniden. Filmi irdelemeyeceğim burada, ama bir noktaya takıldı kafam. Profesör çocuğa, kadının neden kendini temize çıkartacak bilgiyi vermediğini soruyor, çocuk da: "utanıyor" diye cevap veriyor. UTANIYOR
Filmin konusu dikkate alınırsa, pek çok farklı insana göre kadının hayatı içinde utanması gereken pek çok nokta sayılabilir, ama kadın bunların hiçbirinden utanmıyor. Hatta mahkemede kendini anlatıyor. Yine de bir şeyden öyle utanıyor ki, onu söylemek yerine ömür boyu hapse gitmeye razı.
Değer yargılarımız ne kadar farklı, yani onunla benim demek istemiyorum. Tüm insanların. Herkesin utandığı şey de birbirinden o derece farklı.
Düşündünüz mü hiç nelerin sizi utandırdığı ile ilgili? Bir mantıksızlıklar listesi. Ben nelerden utanıyorum/ utanıyordum?

• Yolu bilmemekten, sormak zorunda kalmaktan
• Bisiklete binmeyi bilmediğimden
• Çorabımın kaçmış olmasından ya da kolumun altındaki sökükten
• Evdekilere yemek bırakmadan dışarı çıkmaktan

Baktınız mı hepsi ne kadar saçma, ama beni zorlayan, kendimi kötü hissettiren, öfkelendiren taşların altından bunlar çıkabiliyor, ya da belki daha neler neler...