Sonra kendi feyz aldığım kişilere bakıyorum, onlara gıpta edişime zaman zaman. Ardından bir anda bir tepki veriyorlar, şaşırıyorum. O yükseklerde gördüğüm kişiler bir arpa boyu mesafede gibi geliyor bana.
Demek feyz aldığımız kişiler bizden ileride olmak zorunda değiller. Bazen sadece seçilen kelimeler vuruyor bizi, bazen anlatış biçimi, bazen konu.
Kelin merhemi olsa, kendi başına sürerdi demişler. Geçerli mi acaba bu söz tüm öğretmenler için? Katılmıyorum. Bir şeyi öğretebilmek için onu iyi anlamış olmak gerektiğine de katılmıyorum. Burada 2 husus var sanırım.
* Anlamaya çalışmak
* Öğrenmeye açık olmak
Bu hususlar öğrenen için olduğu kadar öğreten için de geçerli.
Demek isteyip de diyemediğim: öğrenmek isteyene herkes ve herşey öğretmen olabilir. Bu öğretmene bir üstünlük getirmez. Ancak kendine bakan ve kendini sorgulayan her zaman kendine öğretmendir.
Yine de son söz:
Beni takip etme, zaten ben de kayboldum :)
Çalışma:
Ben bilgiyi güç olarak kullanmayı bırakmaya niyet ettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder