Belki sizlere benim buna şaşırmam tuhaf gelecek. Ama benim İstanbul'da doğmuş, çalışan anneye sahip bir apartman çocuğu olduğumu göz önünde bulundurun lütfen.Her neyse, 6,5 senedir İzmir'de aynı semtte oturuyorum (köye gittiğim zamanlar hariç), bunun son 2 yılında da çalışmıyorum. Yakın zamanda keşfettim muhit edinme kavramını, yani aslında zaman içinde nasıl da muhit edinmiş olduğumu. Eczaneden geçerken ilaçları alıp "yanımda cüzdanım yok" deyip çıkmayı, önünden geçerken doktora uğramayı, sürekli gittiğimiz cafede, cafenin sahibi ile sohbet edip kendi çalışanlarına pişirdiği ekmekten tatmayı, otobüs durağında beklerken komşulara "nasılsınız?" demeyi, telefonla siparişte sesimin tanınmasını, markette kasiyer bayanların oğlumu sormasını...
Şehirliler arasındaki genel temayül sitelere taşınma yönünde, gece gündüz güvenliğin olduğu, kapalı otopark, açık havuz... Bunların tadını çıkartmıştım geçmişte, şimdi muhitimin tadını çıkartıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder