Bir farkındalık anı

Bugün alışveriş yaparken marketten bir şey aldım. Eve geldim. Onu niye aldığımı eşimle paylaşacağım, içimden prova yapıyorum. Hani olağan nedenler:
- fiyatı çok iyiydi.
- şurada da kullanırız
- hem rengi de çok güzel...

falan gibi cümleler planlıyor zihnim... ama içim cümleyi şöyle kurdu:

Bunu aldım, ÇÜNKÜ ÇOK HOŞUMA GİTTİ.
Başkası için değil, KENDİM için...

İşte bu AN değil mi gerçekten OL'duğumuz AN.

Bahanesiz, sebepsiz, gerçekten kendimiz OL'duğumuz ve kendimiz için OL'duğumuz AN...

Çok şükür...