Ayrılıklar

Cumartesi günü, durup dururken bir anda içimden: "Ben tüm ayrılıkları bitirmeye niyet ediyorum." sözü geldi. Niyet etmenin gücünü bildiğim için bu tarz cümleleri çok hızlı sarf etmekten kaçınırım aslında, ama dedim ya, içimden çıkıverdi.

Sonra köy meydanına doğru yürüyüşe çıktık ve bir anda tüm "öteki taraflar" bir arada karşımdaydı. Diğer zeytinyağı fabrikasının kurucusu, diğer zeytin topluluğunun başındaki adam, diğer panelistler, hepsi bir arada sahne kurulmuştu benim için...

Önce selam vermeye çekindik, davet edilmediğimiz bir organizasyonla karşı karşıyaydık nihayetinde, kimseleri rahatsız etmek istemedik. Ancak köy meydanında işimiz vardı ve beklemek zorundaydık. Mecburen bir yere oturduk. Ama sahne benim için kurulmuştu, dediğim gibi... Bir süre sonra, içeri girip rahatsız etmekten çekindiğim grup dışarı çıktı ve bizim masaya etrafımıza oturdular. Bir anda tüm "öteki"lerin ortasındaydık... Tam merkezde...

Bundan ala sahne mi olur? Ben "öteki"leri bitirme yolunda gereken adımları atmaya karar verdim. Ben herkesle BİR olduğumu, "öteki"ni yaratanın kendim olduğumu KABUL ediyorum.

Bu adımda kabul etmekten öte ne yapacağımı bilemedim şimdilik... Ancak bugünlerde oğluma ilkokul arayışı içindeyim... Bir başka "ayrılıklar" senaryosu daha... Kendime benzer bulduklarımı beğenme, bana benzemeyenleri dışlama eğilimim var, bir ÖTEKİ yaratma senaryosu daha...

Bakalım bu niyet beni nereye götürecek?