farklı olmak

Her insan farklı olmak ister ve insanları farklı olmaktan çıkartan en önemli ayrıntı da budur sanırım. Bazen de benzer olmak isteriz, özellikle de sorunlarımızla. Bizim yaşadığımız sıkıntıları, duyguları başkalarının da yaşıyor olduğunu bilmek rahatlatır içimizi...

Sanırım bu nedenledir benzer insanların bir arada olmaktan hoşlanması, sonra da birbirlerinden çok farklılarmış gibi davranmaya çalışmaları.

Peki farklı olmak adına ne yapıyorum? Çok komik, ama mesela popüler kitapları okumuyorum. Neden? "Ben o kadar farklıyım ki, herkesin beğendiği kitapları beğenmem." Beğenirsem ne olur? Sıradan olurum. Zaman içinde farkettim ki, okumamakla kaçırdığım ne çok kitap olmuş. Allah'tan sonradan dönüp okumaya zaman ayırmışım bazılarını.
Peki başka ne yapıyorum farklı olmak için, şimdilerde özüme döndüm, örgü örüyorum. Neden? Çünkü genel olarak belli bir eğitim görmüş kariyer kadınları pek bilmiyor bu tip işleri... Ama eskiden kalma bazı kayıtlar (muhtemelen evlilikle ilgili olmalı) dantel örmekten uzak tutuyor beni. Bu da enteresan.
Eskiden saçımı maviye boyar, yeşil oje falan sürerdim.
Peki ben farklı olmazsam ne olur?

• Sıradan olurum
• Daha aşağıda olurum (değersizlik, yarıştayız ya)
• Beğenilmem, ilgi çekmem
• Aptal olurum/ sanılırım (ben zeki olmalıyım, bu da bir farklı olma yolu)
• İlginç olmazsam, sevdiklerimi etrafımda tutamam (sevilmeme korkusu, değersizlik)

Benim sevilmek için başkalarının ilgisini çekmeye ihtiyacım yok, ben zaten seviliyorum. Ben zaten sevgiyim.
Ben tam olduğum halimle değerliyim ve sevilmeyi hak ediyorum.
Ben kendimi seviyorum.
Ben beni beğeniyorum ve bana değer veriyorum.
Ben kendimin ilgisini çekiyorum.
Ben herkesle bir olduğum halimle değerliyim.
Ben kendimi her halimle kabul ediyorum.
Ben kendimi her halimle seviyorum.