Size de olur mu? Hep birşeyler eksik gibi, sanki birşey yapmayı unutmuşsunuz gibi... Çok önemli birşeyi atlıyormuşsunuz gibi...Daha da önemlisi, yapmak istediğiniz şeyle yaptığınız şeyin sürekli yer değiştirmesi. Yani kitap okurken, film seyretmek isteyip film seyrederken "keşke bunun yerine kitap okuyor olsaydım." demek gibi...
Bana çok sık oluyor bu aralar. Özellikle de bu ikilemlerle verimsiz geçen zamanımın ardından...
Hep bir huzursuzluk, hep bir yarım kalmışlık, hep bir seçememe, yetişememe...
Ben yaptığım seyi yapmayı seçiyorum.
Ben acele etmeyi bırakıyorum.
Benim herşey için yeterli zamanım var.
Ben kendime eksik olma izni veriyorum.
Ben eksikliğin içindeki bütünü görmeye niyet ediyorum.
Ben kendime durma/ yavaşlama izni veriyorum.
çok güzel tespit..
YanıtlaSilbana da oluyordu sık sık,
ben de acele etmeyi bıraktım,
eksiklerimle barıştım
şimdi çok daha rahatım.
Fikret
hayattan dersler aldıkça artıyor.ama eksikliklerimizle yüzleşip sonra da barışınca geçiyor biraz.ama biryerlerde hep pusuya yatıyor yarım kalmışlıklar...ansızın çıkıveriyorlar sonra biryerlerden.'ben buradayım,hiç bir yere gitmedim'dercesine...
YanıtlaSilhttp://gokyuzu99.blogspot.com/2010/03/eksikler-uzerine.html
Sil