Değişim

Paulo Coelho, blogunda bir yazısında: "Değişim siz hazır olduğunuzda gerçekleşir." (changes happen when you are ready) demiş. Ayşe de "Bir nehri aceleye getiremezsin" (you can't push a river) diye devamını getirmiş. İkisi de beni çok etkiledi bu sabah.

Bir karar verdim, bir şeyleri değiştirmeye çalışıyorum. "Artık bu böyle gitmesin" dedim kısaca. Sonra da değişim için çalışmaya başladım, evrenin de benimle birlikte çalışmaya başladığını düşünüyorum. Yine de büyük değişimlerin zaman alacağını unuttuğumu fark ettim bu iki cümleyi okuyunca.

Bir beklenti tuzağına kendimi sokmuşum yine, o nedenle evrenin yanımda olduğunu, benimle yürüdüğünü unutmuşum. Evreni aceleye getiremez insan, evren de insanı aceleye getiremez, çünkü özgür irade vardır. Bu durumda insan ve evren ancak aynı ritmde birlikte yol alabilir. Nehir olmak, akış olmak da bu değil midir zaten.

Yapmam gereken aslında açık. Bir karar verdim, bununla ilgili çalışmalarımı yapmalıyım. Ancak çabaya girmeden, kendimi üzmeden, ama bırakmadan ve yaymadan. Beni zorlayan, kaçma hissi uyandıran yerler dönüşüm noktaları ise oralara biraz daha zaman ayırmalıyım. Bu yolda evrenin işaretlerine gözümü açık tutmalıyım, ama yoluma kendi yerleştirdiğim taşlara karşı da uyanık olmalıyım.

En önemlisi, değişime zaman tanımalıyım, beklentilerimden arınmalıyım. Aksi takdirde, sadece kendimi üzerim, üstelik evrenin bana vermek istediklerine de arkamı dönmüş olurum. Beklentinin kendime bir çerçeve çizmek olduğunu biliyorum artık. Sınır koymak ve olacakları o sınır içinde tutmak, bir anlamda daha güzeline de kendini kapatmak değil midir?

Yola çıktım yürüyorum, biliyorum ki, ben neye hazırsam o benim için yola çıktı ve geliyor.