Öfke yazımda bir olumlama gelmişti: "Ben kendimle barış içinde yaşıyorum." Günlerdir bu cümleyi 5'lik* yaptım tekrarlıyorum. Bu arada neden kendimle barış içinde değilim, onu sorguluyordum. Farkettim ki, aslında hayat tanımımızın kendisi bir mücadele. Bu mücadelenin içinde nasıl barış olsun ki?
Sürekli tekrarlanan sözlere bir bakın:
Hatta biraz daha düşününce, evlilik tanımımın bile "mücadele" içerdiği dikkatimi çekti. Yıllarca aradığım koca adayını şöyle tanımlamışım: "Birbirimizle mücadele etmek yerine, elele verip hayatla mücadele edebileceğim birisi"
Eğer hayatı bir mücadele olarak görüyorsak, evren de bize bu istediğimiz, ısmarladığımız hayatı yaşatıyor. Aksi mümkün mü?
Oysa hayat kolay, hele de içimizdeki korkuları farkedip sevgiye dönüştürebilirsek...
*5'lik ne demek? bkz. http://www.icimdekiyolculuk.net/Calisma_Odasi/bilincalti_calismasi.html
Sürekli tekrarlanan sözlere bir bakın:
- Hayat bir mücadele
- Ekmek aslanın ağzında
- Hayat kötü, kolla gözünü
- Hayat zor
Hatta biraz daha düşününce, evlilik tanımımın bile "mücadele" içerdiği dikkatimi çekti. Yıllarca aradığım koca adayını şöyle tanımlamışım: "Birbirimizle mücadele etmek yerine, elele verip hayatla mücadele edebileceğim birisi"
Eğer hayatı bir mücadele olarak görüyorsak, evren de bize bu istediğimiz, ısmarladığımız hayatı yaşatıyor. Aksi mümkün mü?
Oysa hayat kolay, hele de içimizdeki korkuları farkedip sevgiye dönüştürebilirsek...
*5'lik ne demek? bkz. http://www.icimdekiyolculuk.net/Calisma_Odasi/bilincalti_calismasi.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder